Czy Raynor Winn, autor bestsellerowej adaptacji filmowej „The Salt Path”, kłamał?

Sfabrykowane wspomnienia? W 2018 roku brytyjski autor Raynor Winn opublikował uznaną autobiografię „The Salt Path” , która szybko stała się światowym bestsellerem, sprzedając się w ponad 2 milionach egzemplarzy od momentu premiery. Na jej podstawie powstał nawet film z Gillian Anderson w roli głównej. We Francji książka została wydana przez wydawnictwo Stock pod tytułem „Le Chemin de sel” w 2023 roku.

Raynor Winn opowiada o 1000-kilometrowej podróży słynnym walijskim szlakiem nadmorskim, którą odbyła z mężem po tym, jak straciła dom na wsi i dowiedziała się, że jest on śmiertelnie chory na chorobę neurologiczną.

Jednak 5 lipca The Observer ujawnił, że duża część tej historii jest nieprawdziwa, twierdząc, że rozmawiał z ekspertami sceptycznie nastawionymi do braku ostrych objawów u jej męża.

Brytyjski tygodnik kwestionuje sposób, w jaki para straciła dom, twierdząc, że incydent nie był związany z katastrofalną inwestycją w firmę znajomego, jak twierdził Raynor Winn, lecz ze sprzeniewierzeniem środków jego pracodawcy. Według gazety, para powinna była zaciągnąć pożyczkę, aby spłacić pożyczkę i uniknąć interwencji policji.

Autorka jednak stanowczo odrzuca te oskarżenia. „Opisałam stan mojego męża z taką szczerością, że jest to zarzut nie do zniesienia” – napisała Raynor Winn na swojej stronie internetowej i Instagramie w wiadomości przekazanej przez Sky News . Te „wysoce mylące” oskarżenia „zniszczyły ją emocjonalnie”, kontynuuje.

Autorka udostępniła nawet na swojej stronie internetowej listy medyczne, które rzekomo zostały wysłane do jej męża i które zdają się potwierdzać diagnozę rzadkiej choroby neurologicznej, zwyrodnienia korowo-podstawnego (CBD). Jeden z nich wspomina o tym zespole i jego postępującym przebiegu, podczas gdy inny stwierdza, że ​​cierpi on na „nietypową postać” CBD.

Stwierdziła również, że nigdy nie sugerowała, że ​​chodzenie jest „cudownym lekarstwem” i że „objawy mogą utrzymywać się przez wiele lat, zanim zostanie postawiona ostateczna diagnoza”. Podkreśliła: „Mimo to objawy wielu pacjentów objawiają się w nietypowy sposób. Mogą nie objawiać się tymi samymi objawami, pojawiać się w tej samej kolejności lub z tym samym nasileniem”.

W kwestii domu, autorka stwierdziła, że ​​konflikt z pracodawcą nie był przyczyną jego utraty. Przyznała jednak, że mogła popełnić „błędy” w pracy.

„To był dla mnie trudny czas (...). Głęboko żałuję wszystkich błędów, które popełniłam przez lata pracy w tym urzędzie i szczerze przepraszam” – napisała na swojej stronie internetowej.

Autorka zeznała również, że została przesłuchana przez policję, ale nie postawiono jej zarzutów. „Zawarłam porozumienie z pracodawcą, ponieważ nie miałam niezbędnych dowodów potwierdzających to, co się stało. Warunki porozumienia zostały dobrowolnie zaakceptowane przez obie strony”.

„The Observer” zarzucił również parze ukrywanie się pod pseudonimami, aby ukryć swoją prawdziwą tożsamość. Odrzucił zarzuty: „Nasze imiona niczego nie ukrywają. (...) Jak większość ludzi, używamy tych pseudonimów [Ray i Moth] oprócz naszych oficjalnych imion [Sal i Tim]. Tych samych, których używamy na wyciągach bankowych, rachunkach za media itp. Nasi znajomi i sąsiedzi używają zamiennie Sal i Tim, a także Ray i Moth”.

Oprócz tego pierwszego bestsellera, Raynor Winn napisał później dwie kontynuacje i podpisał kontrakt wydawniczy z renomowanym wydawnictwem Penguin Books na opublikowanie co najmniej jednej kolejnej.

Pierwszy tom został również zaadaptowany na potrzeby kina przez brytyjską reżyserkę Marianne Elliott i trafił do kin w maju ubiegłego roku w Wielkiej Brytanii. Film, w którym w rolach głównych wystąpili Gillian Anderson i Jason Isaacs , ma trafić do kin „wkrótce” we Francji. O ile kontrowersje nie rozstrzygną inaczej.